Laatste 3 uur met de voeten op Australia.

Hallo lezers en Backpackers.
Hier volgt dan de laatste verslag van Down Under.
Op het vliegveld dus.
Oké had me dan al in gecheckt en was even naar beneden en toen maar weer naar boven gegaan.
Op naar de observatie deck.
Daarna rond 2en door de douane en Security.
Daarna nog even wat gekocht weer wat voor mezelf en ook wat voor m,n ander neefje.
En dan even nog wat wezen drinken.
Later op naar de gate.
En maar wachten .
Half 5 eindelijk inchecken bij de gate.
Laatste stappen nog op de Australiësche bodem.
En was aan boord van Qantas.
M,n plaatsje opgezocht lekker bij het raam.
M,n tas in de ruimte boven de stoelen.
Raakte wat voller en voller.
Er kwam nog iemand bij me zitten.
Ze kwam uit Engeland.
En er was ruimte tussen ons.
Wat gesproken met elkaar.
En de instructies gevolgd.
Daarna was het dan echt ook afgelopen.
Iedereen in de riemen.
Stegen op en zag Sydney achter me verdwijnen.:(
Eenmaal in de lucht een uur na het vertrek kregen we avondeten.
Of wat later.
Had kip met aardappelpuree met boontjes .
Daarna was het nog zo,n 4 uur vliegen naar Singapore.
Daar aangekomen het vliegtuig uit.
We hadden een uur de tijd.
nou zeg maar een halfuurtje .
Net even de tijd om naar de wc te gaan.
Want daarna moest je weer door de security.
En in die rij stond je ook alweer een kleine 10 a15 minuten.
Dan was ik aan de beurt.
Vertelde dat ik speciaal aangepaste schoenen had en het was in orde.
Werd ik later alsnog tegengehouden en gevraagd is deze tas van jou?
Ja antwoordde ik.
En ze zaten in m,n tas te wroeten.
Deden daarna keurig m,n tas weer dicht.
Je zou denken hè eindelijk klaar maar nee m,n Deodorant werd van me afgenomen.
Of ik daarmee de vliegtuig mee opblaas.
Nou ja het mocht dus niet in de handbagage.
Maar ze waren wel vriendelijk en behulpzaam .
En dat was trouwens ook in Sydney dat ze behulpzaam zijn.
Oké dan nog even wachten.
Dan was het tijd om in te stappen.
En kreeg een andere plek.
Nou heb ik wel een beetje geluk dat er 2 vrouwen bij mij kwamen zitten maar het Engels van hun was niet al te best.
Kwamen uit Duitsland.
Hetzelfde ritueel uitleg over vluchtroute,s en riemen.
Opgestegen een uur later diner.
En wat rondgelopen weer zitten wat gegeten drinken slapen.
Dat slapen ging redelijk.
Bij elkaar zo,n 5 uur.
Vergeet niet de vlucht duurt 23 uur.
Daarna weer diner.
3 uur later ontbijt.
Aangekomen in Frankfurt.
Hmm welkom in Europa.
De vriendelijkheid was ver te zoeken.
Het was net voor de meeste van Australie gangers een schok van de vriendelijk en behulpzame Australiërs en aziaten in kille afstandelijke Europese mentaliteit.
Niet echt behulpzaam.
Vroeg ik aan zo,n Duitser kunt u ook engels met me praten want Duits versta ik niet zo goed.
Op een vriendelijk wijze ja.
En ging weer over in het Duits.
Door de douane.
Jazeker door de douane.
In Frankfurt hebben ze een vreemde manier normaal blijf je in de terminal gebied.
Dit keer dus niet.
Moest ik me nog keer laten inchecken.
Bij de lopende band dus weer.
Was dus kennelijk in de vertrek hal aangekomen.
En daar was ook 2 andere jonge dames dit keer.
Ook van dezelfde vlucht.
En van de balie medewerkers begonnen moeilijk te doen over de bagage van hun.
Het zou te zwaar zijn.
Ze houden daar op het vliegveld echt geen rekening mee met dat we een lange vlucht hebben gehad en dat we moe zijn.
Voor mij was het geen probleem.
Oké op naar m,n terminal moest nog even wachten.
Thee gedronken.
Door de Security weer heen.
M,n Schoenen uit.
Alles weer afgedaan.
M,n tas er ook weer door.
Dacht nou oké niks aan de hand.
Wel dus.
Hetzelfde vraag is deze tas van jou?
Ja zei ik hoezo.
Wat deed die lul haalde alles uit m,n tas.
Ik zei wat is dit?
Wel vriendelijk natuurlijk.
Deze cadeau,s zijn voor m,n neefjes.
En ze gingen door haalde ze m,n zonnecreme eruit.
En wat zeiden ze tegen me.
Dit mag niet in de handbagage .
Vreemd zei ik.
2 andere luchthavens deden er helemaal niet moeilijk erover.
Hier dus wel.
Werd er gezegd tegen mij oké dan check je dan opnieuw in.
Dan kan die wel mee dan wel in de ruim.
Ik zei laat ook maar.
En was nog steeds vriendelijk.
Je denkt dat ze dan netjes m,n spullen terug deden in de tas.
Mooi niet.
En met hun chagrijnige smoelwerk gingen ze verder.
En moest m,n eigen spullen weer erin doen.
Klaar gelukkig.
En dan maar wachten.
Ondertussen kwamen dezelfde jonge dames uit België.
Ook door de security.
Daarna kwamen ze ook bij me zitten.
En waren ook ontzet over de kilheid hier in europa.
En we keken soms zo naar de Security
We zeiden tegen elkaar.
Voor je het weet mag je straks geen handbagage meer meenemen.
Je weet straks maar nooit voor je weet vinden ze dat handbagage te risico groot.
Oké nadat we wat grappen hadden gemaakt en de security voor gek hebben gezet.
instappen maar.
Een vlucht van 45 minuten.
Opgestegen en tijd voor tweede ontbijt.
En zo was je weer in België.
Geland.
Vreemde manier van aankomst eerst door de terminal van het vertrek en dan naar beneden en dan weer naar boven we waren nog steeds met z,n 3en.
Aangekomen bij de bagage band.
Onze tassen gepakt en op naar de douane en lieten ons door afscheid van elkaar genomen en zag m,n moeder staan.
Voorbij het hek en op naar de Auto.
Aangekomen thuis weinig gedaan behalve dan dat ik vroeg naar bed ging.
En dit was dan het einde van m,n reisverslag van Australia wat ik wel vreselijk mis.

Dank voor alle reactie,s die ik heb gekregen en dat er velen hebben gelezen.
Oke gr van mij Nico :)